หลั่งอักขระทะลักบทกวี

หากเธอใคร่จะกุมจินตนา
เสกสร้างบทกวี
จงร่วมอภิรมย์ดูดดื่ม
คลุกเคล้าวิญญาณอันคลุ้มคลั่ง
สมสู่ความคิดเปล่าเปลือย
สนองตัณหาอย่างเสรี
จากดวงใจที่สัตย์ซื่อ
จนหลั่งทะลักอักษรนับหมื่น
บทกวีนับพัน
ท่วมท้นสู่เส้นบรรทัด
บนจักรวาลอันลี้ลับ
ที่กวีทุกนามเคยพำนัก
คลี่จินตนาการห่มตัวเองไว้
ซุกงำจิตวิญญาณจากฝูงชน

มีเพียงเธอ
คนเดียว
ที่รู้จักดินแดนแห่งนั้น


ปิ่นณรี รำพัน
3 - 11 - 49