หากความรักทอดทิ้งเธอ

วันหนึ่งที่เธอถูกทิ้ง
ให้น้ำตาอาบเข่าที่คู้กอด
จมความอ้าว้างในห้องเพียงลำพัง
นั้นไม่ใช่ความเหงา
หากแต่ .. .. ..
เป็นความสิ้นหวังทั้งชีวิต
ความรู้สึกเช่นนี้
แม้ดอกไม้จะเบ่งบาน
ฤดูฝนจะเย็นช่ำ
สายลมจะอบอุ่นเพียงใด
เธอก็ไม่อาจสัมผัสอะไรได้อีกเลย
จนวันตาย .. .. ..
เช่นเดียวกับฉัน

# ปิ่นณรี รำพัน
21 - 9 - 49